روغن گیربکس و روغن دنده هر دو نوعی از روان‌کننده هستند که برای محافظت چرخ دنده‌ها و سایر اجزای سیستم انتقال در برابر سایش و پارگی استفاده می‌شوند. مهم‌ترین نکته‌ای که باید به خاطر بسپارید این است که این دو دقیقاً یک چیز نیستند. “روغن گیربکس” و “روغن دنده” اصطلاحاتی هستند که اغلب به جای یکدیگر استفاده می‌شوند، اما تفاوت‌های ظریفی در نحوه استفاده از این اصطلاحات وجود دارد که هدف اصلی ما در این مقاله پاسخ به این سوال است: تفاوت روغن گیربکس و روغن واسکازین چیست؟ برای پاسخ به این پرسش بهتر است ابتدا به تعریف مجزای هر کدام از این روان‌کننده‌ها در اجزای دنده و گیربکس بپردازیم.خواندن این مقاله تمام تفاوت روغن
روغن واسکازین چیست؟
روغن دنده نوعی روان‌کننده است که به طور خاص برای استفاده در گیربکس، دیفرانسیل و سایر مکانیسم‌های دنده در وسایل نقلیه و ماشین‌آلات فرموله شده است. این روان‌کننده‌ها با کاهش اصطکاک، جلوگیری از سایش و دفع گرمای تولید شده در حین کار، نقش مهمی در حفظ عملکرد مناسب و طول عمر این قطعات ایفا می‌کنند. روغن‌های دنده در طیف وسیعی از قطعات و ماشین‌آلات استفاده می‌شود:
- دیفرانسیل
- گیربکس‌های دستی
- گیربکس‌های صنعتی ماشین‌آلات کشاورزی
- تجهیزات ساخت و ساز
- ماشین‌آلات معدن
- تجهیزات دریایی
- تجهیزات انتقال نیرو
دنده‌های دستی بر اساس یک سیستم دو شفت با چرخ دنده‌هایی عمل می‌کنند که از طریق کلاچ و دسته دنده به هم متصل می‌شوند. این بدان معناست که گیربکس دستی با به هم رسیدن دو جسم متحرک، گرما، نیرو و اصطکاک زیادی ایجاد می‌کند. به این ترتیب، روغن دنده یا واسکازین باید بتواند این جابجایی‌ها را تا حد ممکن نرم کند تا از آسیب قطعات در هنگام جابجایی جلوگیری شود. برای دستیابی به این هدف روغن دنده باید ویژگی‌های زیر را داشته باشد:
- ویسکوزیته: روغن‌های دنده در درجه‌های ویسکوزیته مختلف برای مطابقت با شرایط عملیاتی و انواع دنده‌ها در دسترس هستند. ویسکوزیته روغن بر جریان و توانایی آن در ایجاد یک لایه محافظ بین دندانه‌های چرخ‌دنده که تحت بارها و دماهای مختلفی قرار دارند، نقش دارد.
- افزودنی‌های فشار شدید (EP): بسیاری از روغن‌های دنده حاوی مواد افزودنی هستند که در شرایط پرفشار محافظت بهتری ایجاد می‌کنند. این افزودنی‌ها معمولاً به عنوان افزودنی‌های فشار شدید (EP) نامیده می‌شود. این افزودنی‌ها به جلوگیری از تماس و سایش فلز به فلز کمک می‌کنند. این ویژگی در دندانه‌های چرخ‌دنده که در معرض بارهای سنگین قرار دارند، از اهمیت برخوردار است.
- افزودنی‌های ضد سایش (AW): افزودنی‌های ضد سایش در روغن دنده در کاهش سایش و محافظت در برابر آسیب‌های سطحی در شرایطی اهمیت دارد که سطوح فلزی در تماس کوتاهی با هم قرار می‌گیرند.
- پایداری حرارتی: روغن دنده باید در برابر دماهای بالا مقاومت خوبی داشته باشد. بنابراین این محصولات به نحوی تهیه می‌شوند که در برابر حرارت شدید خواص روان‌کنندگی خود را به طور مناسبی حفظ کنند.
- مقاومت در برابر اکسیداسیون و خوردگی: روغن دنده خوب در برابر اکسیداسیون مقاومت بالایی دارد تا از شکستن روغن و تشکیل لجن یا رسوب در طول زمان جلوگیری کند.
- مقاومت در برابر کف کردن: روغن دنده باید در برابر کف مقاومت کند، زیرا کف می‌تواند کارایی روان‌کننده را کاهش دهد و منجر به روانکاری ناکافی شود.
بدون دیدگاه